Tuesday 6 August 2019

Dancing with Witches

Are you ready for a mysterious digital exhibition experience with ‘Dancing with Witches’?





On 16 January, the British Council launched the third exhibition of its ‘Museum without Walls’ digital platform based on the ‘Arts for all’ principle.  The exhibition focusses on the concept of the witch as a symbol of female power.

British Council has launched ‘Dancing with Witches’, the third edition of its digital arts platform ‘Museum without Walls’ on 16 January. Curated by Turkish curator Mine Kaplangı, the exhibition focuses on the theme of ‘woman’ and for the first time, it brings together paintings, prints, photos and videos by contemporary artists from Turkey alongside a selection of artworks from the British Council Collection. By bringing the gallery into a digital environment, this project provides a new, innovative exhibition experience which sets ‘Arts for all’ as its main principle and emphasises that art is not a luxury and it should be accessible to everyone. ‘Dancing with Witches’ can be seen from https://exhibitions.britishcouncil.org.tr/DancingWithWitches



An artistic view to the world of witches…

The exhibition takes inspiration the witch/woman as a symbol of power, and in particular from works of English literature which foreground women’s rights and equality. The viewers are invited on a journey, through a selection of art works from the British Council Collection, that underpins the role of female artists whose presence and influence within the history Western art has been concealed or swept aside, with the addition of works by contemporary artists from Turkey.

The third edition of the British Council’s award-winning digital platform ‘Museum without Walls’, ‘Dancing with Witches’ aims to open a space for an intercultural dialogue by showcasing works from various contemporary Turkish artists along with more than 20 artworks chosen from historical periods of the British Council Collection. Some of the participating artists are Fatma Bucak, Canan, Nilbar Güreş, Gözde İlkin, İstanbul Queer Art Collective, Erinç Seymen and Pınar Yolaçan from Turkey and artists Anya Gallaccio, Paula Rego, Roger Eckling, Alan Davie, David Nash, Madame Yvonde and Grayson Perry from the British Council Collection, accompanied by William Blake’s ‘The Night of Enitharmon’s Joy’ (also known as ‘Hecate’).

A digital exhibition experience, expanding into four different rooms

It is possible to trace the marks left not only within the history of the West but almost in all mythology and cultures, by an understanding of the notion of witchcraft. The witch figure is often defined as any person who uses magic or as a symbol of independent female authority and resistance to male domination. It is because of this that this symbolism is frequently taken up in literature, the arts and particularly in storytelling as a figure of empowerment for women. The exhibition provides four different rooms, containing four different perspectives regarding witchcraft and the witches: ‘Myths and Stories’, ‘Rituals and Symbols’, ‘Familiars and Nature’ and ‘Portraits’, which includes paintings, prints, photos, videos and many others in search of a rereading of representations, symbols, rituals that continue to exist; and the power of nature with the diversity it manifests and spells.

Prioritising accessibility

According to the data gathered by the Ministry of Family and Social Policies, there are over 4.8 million people in Turkey, 15 per cent of the national population, with at least one disability. .  The ‘Museum Without Walls’ creates a new exhibition experience that all internet users, including people with disabilities, can easily access. By prioritising accessibility, the online exhibition was designed specifically to be available from every desktop or mobile device in the world and has been customised to serve as a comfortable exhibition experience for people with disabilities. By providing audio descriptions and sign language translations of the texts and works, as well as traditional text-based descriptions, ‘Museum without Walls’ offers the freedom of movement and discovery.

Notes to the editor:

About Museum without Walls:

Initiated for the first time in 2017, British Council Turkey's Arts team has offered a curated show from the British Council Collection, a ‘Museum without Walls’ in a virtual space which can be accessed by anyone having an internet connection.

The first edition of the project was called 'I Dreamed A Dream The Other Night' and it hosted curator Elif Kamışlı, Exhibition Coordinator of the Istanbul Biennial with her selection based on two strong traditions in British art landscape and sculpture. The site was visited by 110.000 people and was awarded with four Golden Spider Web Awards in Istanbul including the ‘Website of the Year’.

The second edition, entitled 'You Look Familiar' hosted an emerging curator from Turkey, Ulya Soley, Collection Manager at the Pera Museum who based her selection on the theme of portraiture as a tool for inclusiveness, emphasising its changing perception on the last 80 years. This edition was visited 350.000 times and ranked the first in ‘Events / Culture and Arts’ category and awarded the ‘Best Microsite’ at the 16th Golden Spider Web Awards. It also received three Merit Awards in the ‘Microsite’, ‘User Experience’ and ‘User Interface’ categories at the Felis Awards.

The platform was also awarded with a Silver Medal at the International Design and Communication Awards.

About the British Council:

The British Council is the UK’s international organisation for cultural relations and educational opportunities. We work with over 100 countries in the fields of arts and culture, English language, education and civil society. Last year we reached over 65 million people directly and 731 million people overall including online, broadcasts and publications. We make a positive contribution to the countries we work with – changing lives by creating opportunities, building connections and engendering trust. Founded in 1934 we are a UK charity governed by Royal Charter and a UK public body. We receive 15 per cent core funding grant from the UK government.

About Mine Kaplangı:

Born in 1987 in Istanbul, Turkey, Mine Kaplangı lives and works in Istanbul. Kaplangı is the co-founder of Collective Çukurcuma, a curatorial collective from Istanbul, Turkey. She recently completed a residency at Basis Frankfurt and will be curating their summer show in 2019. Kaplangı worked as an artist representative and curator at BLOK art Space Contemporary Art Space, Istanbul between 2014-2018. She studied philosophy at Istanbul University and received an MA degree in Philosophy of Arts & Aesthetics in Bologna University, DAMS Faculty. Currently working as a freelance editor for contemporary art platforms such as Artunlimited (Istanbul) and Artfridge (Berlin) Kaplangı has curated various exhibitions such as; House of Wisdom (Nottingham, 2018, Public program of the 15th Istanbul Biennial and Framer Framed, Amsterdam, 2017), Asymmetric Kin (Coop Gallery, Nashville, 2016) and Detail (BLOK art space, 2016).

For press enquiries:

Mirel Akdemir, Communications Manager

mirel.akdemir@britishcouncil.org.tr  90 212 355 56 77

Monday 25 March 2019

Nec Spe Nec Metu





‘Benim yerimde becerikli bir büyücü olsaydı,
Seni elleriyle havada yakalayıp
Bir elinden ötekine aktara aktara soğutabilir
Ve tanrısız, mutlu, sakin kılabilirdi sonunda.
Bense
Bir tutam saçını, yüzünü, saatini,
Geceliğin kurtarabildim kurtara kurtara.’
Ted Hughes



Umudun korkularla çarpıştığı bu saatte, güneşin doğuşundan veya batışından bihaber, sokak lambalarının aydınlatmaya yetmediği ıslak sokakta yürüyorum. Yerleri acem halısı renginde ıslatan gökten değil gözlerimden inen incileri sayarak. Evetlerimin ve hayırlarımın çarpıştığını izliyorum… düşünmeksizin sadece yürüyorum…
Ne istediğini bilmeyenler, yeni düşünceler uğruna istediğinden vazgeçenler, başladığını yarıda kesenler gibi oldum bende karanlık yarlarda. Aylardır uykusuz gecelerimi benimle geçiren ve sabırla bekleyenlerle… sayılacak sokak lambasının kalmadığı, Tanrının bile artık uğramadığı bu yerde bende beklendiğim gibi bekliyorum her gece…
Her gece yaptığım gibi terliklerimi çıkardım. Taze bitmeden sararmış otların arasında büyümeyen çiçekleri aradığım bu yerde parmaklarımın arasında hissediyorum yalnızlığı… beklide son defa…
Ah mona rosa mystica. Duy artık sesimi, hıçkırıklarımın iniltisini… dualarımı yanıtsız eyleme gene. Ah o sahip… beni bekletmekte, aylardır yıllardır beklide… 
Herkesin söylediği tek bir şey, rüzgara karşı direnerek fısıldıyor kulaklarıma. 
Bırak gitsin. Değer mi tüm bunlara?
Kendimden bir parçayı nasıl bırakıp gidebilirim. Denir mi bu sevdiği için sürüden ayrılan insana? Değmez mi her şeye? sevileni sevmeye zorlayan sevdaya?
Sesleri duymamak için ellerimle kulaklarımı kapıyorum sımsıkı. Daha fazla dayanamıyorum. Yere diz çöktüm ve kurtarılmayı bekliyorum. Gelende yok gidende…
Sesler çoğalıyor farklı tınılarda daha fazla insan hep aynı şeyi söyleyip duruyor. Bıraksalar beni bana. Karışmasalar sevgime, üzüntüme?
Dinlemesini bilen anlamayı da bilmeli. Ancak dinleyip de anlamayan öyle çok ki…
Duymamak için daha fazla bastırıyorum ellerimi, kulaklarımı daha fazla kapıyorum.
Artık sadece sesleri değil kendi hıçkırıklarıma da şahit olmamak için…

Gitti. Gitti.. gitti…
Nicole Kidman gibi giydim çiçekli beyaz elbisemi.
Sen gittiğinden beri uçurumlarda arıyorum nefeslerimi. Sancakları görünen batmış gemilerde, sanki beni de batırmışlar beraberlerinde.
Hani sana rastlamadan önce yüzleştiğimi söylediğim ve derinlerine indiğim uçurumlarım var ya… inançlar, utançlar, güvensizlikler ve en acısı sevgisizlikler…
İşte o uçurumlardan aşağı bakıyorum tekrar gözlerimi kırpamadan. Ama artık bir fark var. Hepsini yaşamış olmanın verdiği pişmanlıklarla bakıyorum hayatıma.
Kimdim, neydim, hayattan ne bekliyordum gibi sorularla başlayan sorgulamalar, çoğumuzun yüzleşmediği kendimize bile yalan söyleyerek sakladığımız özürlerimizle kalıyorum baş başa.

Ben artık yüzleşmek istiyorum, kaybedeceklerimin hepsini kaybettim zaten.
Bu yolculuğa çıkmam gerektiğini sende biliyorsun. Belki bu yüzden güçlü olmamı söyledin. Ama güçlü olabilmek? Güç bende sadece yanılsamadan ibaret iken.
O ruhunun kendini kemiren aşırılığı içindeyken ben de senin yokluğunun yarattığı eksiklikle uçurumdan aşağı son kez bakıyorum zerre güçlü hissedemeden… 


muna
02 aug. 2008

Sunday 5 March 2017

THE BLUE DOOR






How can a hue say so much? Colour has a psychological component through which we often communicate our moods, feelings, emotions, and personality.

Today I found the door expressing my inner feelings of the day...
The door of someone's home as a place of refuge; and added it to my sweet memories-- calm, serene, and relaxing, the perfect retreat from an often harsh and demanding world.
Although it is worn out and looks pretty old, it was a gateway for a new project.

THE DOORS OF WORLD

I think I will start gathering up all the photographs of the doors I cross while I roam around this world and share the feelings I have has right there and then.

Tips:
- Persia used to arrive in Europe by way of the trade route through Turkey and the word turquoise is a French word that means ‘stone of Turkey’.
- For many Native American people, the blue door prevents any evil presence from entering your home.

Friday 15 July 2016

KORKMA, SONMEZ BU SAFAKLARDA YUZEN AL SANCAK







Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal...
Hakkıdır, hakk'a tapan, milletimin istiklal!

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
'Medeniyet!' dediğin tek dişi kalmış canavar?

Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doğacaktır sana va'dettigi günler hakk'ın...
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

Bastığın yerleri 'toprak!' diyerek geçme, tanı:
Düşün altında binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şuheda fışkıracak toprağı sıksan, şuheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.

Ruhumun senden, ilahi, şudur ancak emeli:
Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli.
Bu ezanlar-ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım,
Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-i mücerred gibi yerden na'şım;
O zaman yükselerek arsa değer belki başım.

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, hakk'a tapan, milletimin istiklal!

                                              Mehmet Akif Ersoy






"Tarama seslerini uzaktan duyuyordum. Savaşa yürümüyormuş gibi hissettim. Aklımda tek dua “ya Rabbi sen fırsat verme.” Korktum. Tam o sırada helikopter 15 metre önümüzü uzun namlulu silahlarla taramaya başladı. Sırf bu yaşadıklarım yüzünden susuyordum. Kendimce okuyordum, kızıyorum ama susuyordum. Bugün ise hakim olan annesi ve babası gözaltına alınan bir kızın feryadı bardağı taşıran son damla oldu. 
Sevgili yorumcu seni de anneni de babanı da söylediğin gibi millet attığın snaplerden tanımıyorum. Fakat şunu söylemeliyim ki senin annen de baban da devletin malını çaldığı veya zarar verdiği gerekçesiyle gözaltına alınmadı. Bir terör örgütüne, darbe girişimi yapmış bir terör örgütüne olan yakınlığından dolayı gözaltına alındı. He sen dersen ki “hiçbir ilgileri yok” o zaman inşallah en kısa zamanda bu ıspatlanır. 
Ikinci olarak onları tanımlayacak bir sıfat bulamadığım için “hainler” demekle kalıyorum sadece. Evet siz bağdat caddesinde tankları alkışlayan, darbeyi destekleyen, şehitlerimizle dalga geçip sivil halka ateş açan bir kaç vatan hainini kahraman yapan liboşlar. Sizler koalisyonun ne demek olduğunu bilmezsiniz koalisyonu savurnursunuz, siz doğu’da şehit olan askerlerimize fatiha bile okumazsınız, pkk’yı meclise sokarsınız. Siz dine küfredip, milletin dini duygularını sömüren, cemaat diye geçinen parelel terör örgütünü savunursunuz. Darbenin ne demek olduğunu bilmezsiniz darbeyi savunursunuz. Son olarak atatürk portresini paylaşıp benim liderim der bayrağını almış darbeye karşı gelerek şehit olan sivillerle dalga geçersiniz. Gezi olaylarında tomalardan su ve biber gazına direnmeyi direniş sanırsınız. 15 temmuz gecesi helikopterden açılan ateşe direnen sivil halkla “hee darbeyi sen önledin hee” diye dalga geçersiniz. Televizyon karşısında çekirdek çitleyip çayını yudumlayarak senin önlemediğin kesin.
Bir de bunlar yetmezmiş gibi “şehitlerimiz var davulla zurnayla meydanlarda kutlama yapıyorlar” diye bütün samimiyetsizliğinle ağlarsın. Ben meydanlarımı senden ve senin gibilerden koruyorum. Ben devletim için meydanlardayım. Dans etmiyorum, şarkı söylemiyorum. Bayrağımı sallayıp, dua ediyorum. 20 yaşında kandırılan gencecik erlerimiz bir daha kandırılmasın diye meydanlardayım. Sen buna kurgu de, tiyatro de, başkanlık için de ne dersen de. Ben bugün ümmet için meydanlardayım, ben bugün Adnan Menderes ve yol arkadaşları için meydanlardayım. Ben bugün Gazze için, Esma için, rabia için meydanlardayım. Ben bugün dünya’nın dört bir yanında zulüm altında olan Türkiye’ye umut ve hasret dolu gözlerle bakan müslümanlar için, ümmet için meydanlardayım. Biraz insan olsaydın sen de çıkardın…"

-kardeşimin ellerine, yüreğine sağlık. Hepimizin acılarını kaleme döktüğü için.